O Brandon Roy σταμάτησε για πρώτη φορά στα 27 του χρόνια. Φέτος επέστρεψε με άλλη φανέλα, άλλο ρόλο και άλλες προσδοκίες. Λίγες ημέρες μετά την νέα επέμβαση που υποβλήθηκε στο γόνατο, δεν κινδυνεύει να εγκαταλείψει μόνιμα την ενεργό δράση, αλλά ακόμη και να υποβληθεί σε αντικατάσταση γόνατος.
Θέλησε να διαψεύσει τους γιατρούς που του έλεγαν "μην παίξεις, δεν θα ξαναπερπατήσεις", αλλά εκείνος αποφάσισε να κάνει μια τελευταία προσπάθεια. Ένα σουτ για τη νίκη από το κέντρο του γηπέδου. Δεν το έκανε για τα λεφτά. Δεν το έκανε για τη δόξα. Είναι, άλλωστε, πολύ πλούσιος και ένας από τους πιο δημοφιλείς παίκτες του ΝΒΑ. Οπότε γιατί το έκανε; Για να βρει την ηρεμία του.
Ο Roy αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Μετά το lock-out το "συμπυκνωμένο" πρόγραμμα του ΝΒΑ περιελάμβανε 3-4 ματς τη βδομάδα για κάθε ομάδα. "Δεν μπορώ να το κάνω αυτό, δεν θα αντέξω" σκέφτηκε απορρίπτοντας την ιδέα να κάθεται εκ περιτροπής σε κάποια ματς για να ξεκουράζει τα γόνατα του.
Αποφάσισε να μην το κάνει, θεωρώντας ότι αυτό δεν είναι σωστό για τους Blazers. "Όχι με τα λεφτά που έπαιρνα"εξήγησε. Έτσι αποφάσισε να αποσυρθεί για ιατρικούς λόγους, δίνοντας τη δυνατότητα στην ομάδα του να αφαιρέσει το συμβόλαιο των 63 εκατομμυρίων δολαρίων από το σάλαρι-καπ. "Ήθελα να βοηθήσω την ομάδα. Ο Paul Allen μου έχει φερθεί πολύ καλά, πότε έπρεπε να αποφασίσω κάτι που θα ήταν σωστό και για τους δύο" ήταν τα λόγια του.
"Μήπως σταμάτησα νωρίς..."
Εξάλλου δεν θα ήταν εύκολο να μείνει στο Portland, την πόλη που ανδρώθηκε, καταξιώθηκε και λατρεύτηκε και από ηγέτης, να εξελιχθεί σε ρολίστα. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που επέστρεψε στην ενεργό δράση."Όταν με ρωτήσουν τα παιδιά μου, δεν θα θέλω να τους πω ότι το έκανα επειδή δεν άντεχα να μην είμαι σταρ"τόνισε σε συνέντευξη του σε εφημερίδα του Oregon.
Οπότε το αρχικό ερώτημα που αφορούσε τα ταλαιπωρημένα του γόνατα δεν ήταν το "αν θα είμαι καλός', αλλά το"αν σταμάτησα νωρίς". Αναρωτήθηκε, δηλαδή, αν έδωσε όλα όσα είχε. Αν προσπάθησε μέχρι εσχάτων να σώσει την καριέρα του. "Δεν θέλω να φτάσω 40 και να το μετανιώσω. Να θεωρήσω ότι τα παράτησα χωρίς να προσπαθήσω" πρόσθεσε.
Προτίμησε, λοιπόν, να βάλει σε ρίσκο την υγεία του, για να βρει την ηρεμία του. Διότι στην περίπτωση του το κακό σενάριο δεν είναι το "δεν ξαναπαίζεις". Είναι το "δεν ξαναπερπατάς". Πάσχει από αρθρίτιδα επιπέδου ΙΙΙ. Και υπάρχουν μόνο τέσσερα επίπεδα και στο τέταρτο ο ασθενής υποβάλλεται σε αντικατάσταση γόνατος, βάζει δηλαδή τεχνητό.
Υπέγραψε στους Timberwolves, έβγαλε την προετοιμασία, έδωσε φιλικά παιχνίδια (με μέσους όρους χειρότερους και από τη rookie χρονιά του, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει), πριν τραυματιστεί στο τελευταίο ματς προετοιμασίας κόντρα στους Bucks. Έκτοτε είδε τα παιχνίδια από τον πάγκο και πριν μερικές ημέρες ξάπλωσε ξανά στο κρύο τραπέζι του χειρουργείου.
"Δεν ήξερα ποιος ήμουν"
Λένε ότι όταν ο αθλητής αποσύρεται από την ενεργό δράση έρχεται ο πρώτος του θάνατος. Για τον Roy αυτός ήρθε πρόωρα, στα 27 του χρόνια. "Έπαθα κατάθλιψη. Ήμουν στα πολύ κάτω μου. Δεν ήθελα να είμαι γύρω σε άλλους ανθρώπους. Δεν ήξερα ποιος ήμουν πια. Δεν ήξερα τι να κάνω με τη ζωή μου, δεν είχε σκοτώσει αυτό το κομμάτι στο μυαλό μου και δεν ήμουν έτοιμος να πάω παρακάτω" εξιστορεί.
Και κάθε βράδυ η ίδια φωνή μες στο κεφάλι του να ρωτάει: "μήπως σταμάτησα νωρίς"; Γιατί όπως εξηγεί ο ίδιος η απόφαση του δεν έγινε μόνο για ιατρικούς λόγους, αλλά και πνευματικούς. "Μπορώ να ζήσω την υπόλοιπη καριέρα μου ως μέτριος παίκτης; Πάντα ήμουν το αουτσάιντερ και ξαφνικά έγινα σταρ. Και τώρα υποχρεώθηκα να ψάξω να βρω ξανά την ταυτότητα μου, την οποία δεν έχω εντοπίσει ακόμα".
"Για αυτό γύρισα"
Πάνω από όλα, όμως, ο Roy ήθελε να έχει τη συνείδηση του καθαρή. Ότι έκανε ότι μπορούσε. Ότι δεν σταμάτησε επειδή δεν θα έβαζε 30 πόντους και δεν θα έπαιρνε μέρος σε all-star game. "Στα 40 μου θέλω να λέω ότι 'ξέρεις, έκανα μια τελευταία προσπάθεια. Για αυτό γύρισα" είπε , δικαιολογώντας το ρίσκο που πήρε λέγοντας πως θέλησε να διδάξει στα παιδιά του (και σε όλους εμάς) να μην τα παρατούν. Να παλέψουν ως το τέλος.
Από τη Δευτέρα που υποβλήθηκε σε νέα επέμβαση στο γόνατο (την 9η στην καριέρα του) θα πρέπει να περιμένει τρεις βδομάδες για να μάθει αν μπορεί να παίξει ξανά. "Αν τελειώσει σε τρεις βδομάδες, τέλειωσε. Θα είμαι ικανοποιημένος με ότι έχω πετύχει. Ξέρω τι προσπάθεια έκανα όλα αυτά τα χρόνια και ειδικά τώρα. Όλες τις θυσίες και τον μόχθο. Αυτό μόνο με νοιάζει: το πόσο σκληρά δούλεψα. Οπότε δεν μπορώ να είμαι απογοητευμένος με αυτό. Ήμουν απλά ένας φυσιολογικός παίκτης στην 3η μου χρονιά στο κολέγιο και όλα τα υπόλοιπα ήταν μια ευλογία. Είχα μια απίστευτη καριέρα".
Ο Brandon Roy βρήκε την ηρεμία του.
Όταν αποσύρθηκε πέρσι δεν το έκανε με τους δικούς του κανόνες. Και ένας clutch-player σαν τον Roy, θέλει πάντα να έχει τον τελευταίο λόγο: να πάρει το τελευταίο σουτ και είτε να χάσει, είτε να κερδίσει με τη δική του απόφαση, τη δική του επιλογή. Να κάνει την προσπάθεια του. Μέχρι το μηδέν.
πηγή: sport24
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου