Δεν θα την συγκρίνουμε σε καμία περίπτωση με την Ελληνική. Αλλά το να την απαξιώνουμε είναι απλά λάθος.
Ένα τεράστιο ελληνικό κλισέ. Να θεωρούμε την ελληνική κουζίνα την καλύτερη στον κόσμο και κάθε άλλη υποδεέστερη. Και πες ότι αυτό είναι θέμα πατριωτικό και στην τελική κάπως αποδεκτό μιας και έχουμε πράγματι μία από τις πλέον πλούσιες σε γεύσεις κουζίνες στον κόσμο, αξιοποιώντας πρώτες ύλες και κάθε στοιχείο της φύσης στα φαγητά μας. Ακολουθεί ένα τεράστιο “αλλά”.
Η απαξίωση της Αγγλικής κουζίνα είναι από τις αγαπημένες μας συνήθειες που γιγαντώθηκε από τις ορδές Ελλήνων φοιτητών στην Βρετανία, οι οποίοι τις Κυριακές συνωνστίζονται στα ελληνικά εστιατόρια και ταβερνεία λησμονώντας τα τραπέζια στο σπίτι τους και τις συνταγές της μαμάς τους.
Για το τζατζίκι που ήταν φλώρικο και τον mousakas που ήταν άνοστος. Λες και οι Κινέζοι που τρώνε στα κινέζικα στην χώρας μας πετάνε τη σκούφια τους για το ολόφρεσκο τζίντζερ που βρίσκουν στην αγορά.
Η καραμέλα γνωστή “οι Άγγλοι δεν έχουν κουζίνα”. Οι πιο ψαγμένοι το πάνε παρακάτω. Και “ό,τι κουζίνα έχουν, την έχουν πάρει από τις αποικίες τους”. Ναι, προφανώς και κάποιες επιρροές είναι Ινδικής προελεύσεως αλλά ποιος Έλληνας τολμά να το πει αυτό όταν το ίδιο το σουβλάκι του έχει ρίζες ανατολικότερα και νοτιοανατολικότερα του Αιγαίου;
Πάμε να δούμε μερικά πράγματα που περιλαμβάνει η Βρετανική κουζίνα και αξίζει να δοκιμάσεις. Πιάτα αλλά και κατηγορίες φαγητών.
Αγαπημένο φαγητό για κρύες μέρες. Τα ύψιστης ποιότητας βρετανικά λουκάνικα μαζί με πουρέ σε μία σως κρεμμυδιού. Συχνά σερβίρονται με κρεμμύδια και φασόλια αν και δεν είναι αναγκαίο. Μιας και αν τα λουκάνικα είναι νόστιμα και ο πουρές εμπλουτισμένος με ώριμο cheddar της βρετανικής εξοχής, δεν έχεις ανάγκη τίποτα άλλο.
Δεν θα δεις γραφικές γιαγιάδες να ανοίγουν φύλλο δίπλα στο λιοτρίβι. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η βρετανία δεν έχει τις δικές της πολύ καλές πίτες. Οι περισσότερες και πλέον παραδοσιακές είναι με διάφορα κρεατικά μέσα. Είτε χοιρινό και διάφορα λαχανικά είτε μοσχάρι είτε ακόμα και ψάρι. Η Shepherd's Pie, η Steak and Kidney pie, η Pork pie, η Mince pie, η Chicken and mushroom pie και η Corned beef pie. Η υπέρτατη όλων όμως είναι η Steak and Ale pie. Με μοσχαρίσιο κρέας μαγειρεμένο σε κάποιο παραδοσιακό ale μέσα σε χοντρό φύλλο. Έπος.
Το φαί του λαού σε πολλές περιπτώσεις μια και αποτελούσε φθηνή εναλλακτική σε οτιδήποτε κρεατικό. Ένα φιλέτα ψαριού που “πανάρεται” παρέα με μπίρα ή γάλα ή βούτυρο και τηγανίζεται σε πολύ υψηλή θερμοκρασία ώστε η κρούστα να είναι τραγανή και το φιλέτο ωραία ψημένο στο εσωτερικό. Σερβίρεται με τηγανητές πατάτες και σως Tartar. Η εξάπλωση του φαγητού από τα λιμάνια στο εσωτερικό της χώρας έγινε παράλληλα με την ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου που επέτρεπε στο ψάρι να φθάνει φρέσκο στα κομμάτια της Βρετανίας που δεν βρέχονταν από θάλασσα.
Είναι οι πρώτοι που έδωσαν θέση στο κρέας στο Κυριακάτικο τραπέζι και το ανέδειξαν σε μία ολόκληρη κουλτούρα και μυσταγωγία. Σε κάθε Βρετανικό σπίτι που είχε την οικονομική δυνατότητα για φούρνο και κρέας, τις Κυριακές το μεσημέρι στο τραπέζι βρισκόταν ένα ρολό κρέατος (χοιρινό ή μοσχαρίσιο συνήθως). Μαζί με πατάτες, λαχανικά, gravy sauce και την διάσημη Yorkshire pudding.
Αλμυρές ή γλυκές είναι ένα ολόκληρο κεφάλαιο της Βρετανικής κουζίνας. Με την Yorkshire pudding να κυριαρχεί στα Κυριακάτικα τραπέζια αλλά το Christmas pudding να στολίζει τα περισσότερα σπίτια ανήμερα των Χριστουγέννων, να “ανάβει με κονιάκ” και να καταναλώνεται παρέα με κρέμα γάλακτος. Από τις πλέον γνωστές αλμυρές είναι η blood pudding που μοιάζει με λουκάνικο αλλά δεν είναι. Χοιρινό μαγειρεμένο σε αίμα μαζί με δημητριακά. Αν αηδιάζεις, σκέψου τον θείο σου να φτιάχνει κοκορέτσι ή να τρώει τα μυαλά από ένα αρνί και συνέχισε να διαβάζεις.
Ναι, αυτό το ιδανικό πρωινό για το οποίο ανυπομονείς να φτάσει το Σ/Κ, αν ασχολείσαι με την κουζίνα τα πρωινά και δεν την ξεπετάς με ένα τοστάκι. Αυτό για το οποίο ξυπνάς ορεξάτος στα ξενοδοχεία όλου του κόσμου. Αυγά μάτια ή scrambled eggs, χοντρές φέτες βρετανικού bacon, χοιρινά λουκάνικα, ντομάτες στο τηγάνι ή τον γούρνο, μανιτάρια, φασόλια και ψωμί να συμμαζέψεις όλα αυτά στο στομάχι σου. Το Fry up το λεγόμενο μιας και όλα ετοιμάζονται σε ένα μεγάλο βαθύ τηγάνι και με την σωστή σειρά.
Θυμάμαι μικρός να διαβάζω το τεύχος που ο Αστερίξ και ο Οβελίξ έκαναν απόβαση στην Βρετανία και ο Οβελίξ να σπάζεται γιατί το κρέας του ήταν πασπαλισμένο με σάλτσα μέντας. Η Mint sauce είναι ένα από τα παραδείγματα sauce που γεννήθηκαν και αγαπήθηκαν στην Βρετανία για να συνοδεύουν κρέατα και ψάρια. Η mint, η horseradish, η cranberry, το gravy, η HP, η worcestershire sauce, η egg n mayo και φυσικά η Tartar sauce είναι όλες τρανά παραδείγματα αυτής της παράδοσης. Κάτι σαν να λέμε τζατζίκι, μελιτζανοσαλάτα, τυροκαυτερή, σκορδαλιά ή κάνω λάθος; Mint ή jelly sauce για το αρνί, bread ή cranberry sauce για τα πουλερικά, apple sauce για το χοιρινό, horseradish και gravy για το μοσχάρι, όλες δίπλα σε μουστάρδα Βρετανικής παραγωγής.
Με ένα πλατώ τυριών από την Βρετανία δεν έχεις ανάγκη από τυριά άλλης προελεύσεως. Λέμε τώρα. Αλλά τα βρωμερά Stilton, Stinking Bishop, Dorset Blue, Shropshire Blue και τα Somerset Brie, Double Gloucester, Lancashire, Red Windsor είναι τυριά που θα ήθελες πάρα πολύ να πωλούνται δίπλα στα ελληνικά, γαλλικά και ιταλικά τυριά. Για να μην μιλήσουμε για το πραγματικό cheddar. Όχι αυτές τις πλαστικές αηδίες που πωλούν για να λιώνουν εύκολα πάνω από πατάτες. Το original cheddar που διαλέγεις πόσο ώριμο θες, που ξεκινά κίτρινο και καταλήγει πορτοκαλί ανάλογα την ωριμότητα, που είναι τόσο παχύ και γευστικό που θα μπορούσε να είναι ανάμειξη τυριών.
Για να μην ξεκινήσω με τα υπέροχα βρετανικά steaks, τις σούπες, τα γλυκά, όσα συνοδεύουν την ιεροτελεστία του Afternoon Tea και τα τσιμπήματα του lunch break.
Παρεξηγημένη για τις απλές ύλες που χρησιμοποιεί, η Βρετανική κουζίνα είναι από τις πλέον “μη αναγνωρισμένες” παγκοσμίως. Και αν περάσεις αρκετό χρόνο και πολλά γεύματα σε βρετανικές pub, εστιατόρια και σπίτια (ειδικά στην εξοχή) θα συμφωνήσεις πιθανότατα κι εσύ ότι αποτελεί μια τρανή αδικία.
Πηγή: oneman.gr
Ένα τεράστιο ελληνικό κλισέ. Να θεωρούμε την ελληνική κουζίνα την καλύτερη στον κόσμο και κάθε άλλη υποδεέστερη. Και πες ότι αυτό είναι θέμα πατριωτικό και στην τελική κάπως αποδεκτό μιας και έχουμε πράγματι μία από τις πλέον πλούσιες σε γεύσεις κουζίνες στον κόσμο, αξιοποιώντας πρώτες ύλες και κάθε στοιχείο της φύσης στα φαγητά μας. Ακολουθεί ένα τεράστιο “αλλά”.
Η απαξίωση της Αγγλικής κουζίνα είναι από τις αγαπημένες μας συνήθειες που γιγαντώθηκε από τις ορδές Ελλήνων φοιτητών στην Βρετανία, οι οποίοι τις Κυριακές συνωνστίζονται στα ελληνικά εστιατόρια και ταβερνεία λησμονώντας τα τραπέζια στο σπίτι τους και τις συνταγές της μαμάς τους.
Είχα κι εγώ συγκάτοικο στο Λονδίνο που κάθε μέρα έβριζε για το γιαούρτι που ήταν greek style κι όχι Ελληνικό
Για το τζατζίκι που ήταν φλώρικο και τον mousakas που ήταν άνοστος. Λες και οι Κινέζοι που τρώνε στα κινέζικα στην χώρας μας πετάνε τη σκούφια τους για το ολόφρεσκο τζίντζερ που βρίσκουν στην αγορά.
Η καραμέλα γνωστή “οι Άγγλοι δεν έχουν κουζίνα”. Οι πιο ψαγμένοι το πάνε παρακάτω. Και “ό,τι κουζίνα έχουν, την έχουν πάρει από τις αποικίες τους”. Ναι, προφανώς και κάποιες επιρροές είναι Ινδικής προελεύσεως αλλά ποιος Έλληνας τολμά να το πει αυτό όταν το ίδιο το σουβλάκι του έχει ρίζες ανατολικότερα και νοτιοανατολικότερα του Αιγαίου;
Πάμε να δούμε μερικά πράγματα που περιλαμβάνει η Βρετανική κουζίνα και αξίζει να δοκιμάσεις. Πιάτα αλλά και κατηγορίες φαγητών.
Το Bangers and Mash
Αγαπημένο φαγητό για κρύες μέρες. Τα ύψιστης ποιότητας βρετανικά λουκάνικα μαζί με πουρέ σε μία σως κρεμμυδιού. Συχνά σερβίρονται με κρεμμύδια και φασόλια αν και δεν είναι αναγκαίο. Μιας και αν τα λουκάνικα είναι νόστιμα και ο πουρές εμπλουτισμένος με ώριμο cheddar της βρετανικής εξοχής, δεν έχεις ανάγκη τίποτα άλλο.
Οι πίτες
Δεν θα δεις γραφικές γιαγιάδες να ανοίγουν φύλλο δίπλα στο λιοτρίβι. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η βρετανία δεν έχει τις δικές της πολύ καλές πίτες. Οι περισσότερες και πλέον παραδοσιακές είναι με διάφορα κρεατικά μέσα. Είτε χοιρινό και διάφορα λαχανικά είτε μοσχάρι είτε ακόμα και ψάρι. Η Shepherd's Pie, η Steak and Kidney pie, η Pork pie, η Mince pie, η Chicken and mushroom pie και η Corned beef pie. Η υπέρτατη όλων όμως είναι η Steak and Ale pie. Με μοσχαρίσιο κρέας μαγειρεμένο σε κάποιο παραδοσιακό ale μέσα σε χοντρό φύλλο. Έπος.
Τα fish and chips
Το φαί του λαού σε πολλές περιπτώσεις μια και αποτελούσε φθηνή εναλλακτική σε οτιδήποτε κρεατικό. Ένα φιλέτα ψαριού που “πανάρεται” παρέα με μπίρα ή γάλα ή βούτυρο και τηγανίζεται σε πολύ υψηλή θερμοκρασία ώστε η κρούστα να είναι τραγανή και το φιλέτο ωραία ψημένο στο εσωτερικό. Σερβίρεται με τηγανητές πατάτες και σως Tartar. Η εξάπλωση του φαγητού από τα λιμάνια στο εσωτερικό της χώρας έγινε παράλληλα με την ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου που επέτρεπε στο ψάρι να φθάνει φρέσκο στα κομμάτια της Βρετανίας που δεν βρέχονταν από θάλασσα.
Τα Sunday Roasts
Είναι οι πρώτοι που έδωσαν θέση στο κρέας στο Κυριακάτικο τραπέζι και το ανέδειξαν σε μία ολόκληρη κουλτούρα και μυσταγωγία. Σε κάθε Βρετανικό σπίτι που είχε την οικονομική δυνατότητα για φούρνο και κρέας, τις Κυριακές το μεσημέρι στο τραπέζι βρισκόταν ένα ρολό κρέατος (χοιρινό ή μοσχαρίσιο συνήθως). Μαζί με πατάτες, λαχανικά, gravy sauce και την διάσημη Yorkshire pudding.
Οι πουτίγκες
Αλμυρές ή γλυκές είναι ένα ολόκληρο κεφάλαιο της Βρετανικής κουζίνας. Με την Yorkshire pudding να κυριαρχεί στα Κυριακάτικα τραπέζια αλλά το Christmas pudding να στολίζει τα περισσότερα σπίτια ανήμερα των Χριστουγέννων, να “ανάβει με κονιάκ” και να καταναλώνεται παρέα με κρέμα γάλακτος. Από τις πλέον γνωστές αλμυρές είναι η blood pudding που μοιάζει με λουκάνικο αλλά δεν είναι. Χοιρινό μαγειρεμένο σε αίμα μαζί με δημητριακά. Αν αηδιάζεις, σκέψου τον θείο σου να φτιάχνει κοκορέτσι ή να τρώει τα μυαλά από ένα αρνί και συνέχισε να διαβάζεις.
Το βρετανικό πρωινό
Ναι, αυτό το ιδανικό πρωινό για το οποίο ανυπομονείς να φτάσει το Σ/Κ, αν ασχολείσαι με την κουζίνα τα πρωινά και δεν την ξεπετάς με ένα τοστάκι. Αυτό για το οποίο ξυπνάς ορεξάτος στα ξενοδοχεία όλου του κόσμου. Αυγά μάτια ή scrambled eggs, χοντρές φέτες βρετανικού bacon, χοιρινά λουκάνικα, ντομάτες στο τηγάνι ή τον γούρνο, μανιτάρια, φασόλια και ψωμί να συμμαζέψεις όλα αυτά στο στομάχι σου. Το Fry up το λεγόμενο μιας και όλα ετοιμάζονται σε ένα μεγάλο βαθύ τηγάνι και με την σωστή σειρά.
Οι σως για το κρέας και το ψάρι
Θυμάμαι μικρός να διαβάζω το τεύχος που ο Αστερίξ και ο Οβελίξ έκαναν απόβαση στην Βρετανία και ο Οβελίξ να σπάζεται γιατί το κρέας του ήταν πασπαλισμένο με σάλτσα μέντας. Η Mint sauce είναι ένα από τα παραδείγματα sauce που γεννήθηκαν και αγαπήθηκαν στην Βρετανία για να συνοδεύουν κρέατα και ψάρια. Η mint, η horseradish, η cranberry, το gravy, η HP, η worcestershire sauce, η egg n mayo και φυσικά η Tartar sauce είναι όλες τρανά παραδείγματα αυτής της παράδοσης. Κάτι σαν να λέμε τζατζίκι, μελιτζανοσαλάτα, τυροκαυτερή, σκορδαλιά ή κάνω λάθος; Mint ή jelly sauce για το αρνί, bread ή cranberry sauce για τα πουλερικά, apple sauce για το χοιρινό, horseradish και gravy για το μοσχάρι, όλες δίπλα σε μουστάρδα Βρετανικής παραγωγής.
Τα τυριά
Με ένα πλατώ τυριών από την Βρετανία δεν έχεις ανάγκη από τυριά άλλης προελεύσεως. Λέμε τώρα. Αλλά τα βρωμερά Stilton, Stinking Bishop, Dorset Blue, Shropshire Blue και τα Somerset Brie, Double Gloucester, Lancashire, Red Windsor είναι τυριά που θα ήθελες πάρα πολύ να πωλούνται δίπλα στα ελληνικά, γαλλικά και ιταλικά τυριά. Για να μην μιλήσουμε για το πραγματικό cheddar. Όχι αυτές τις πλαστικές αηδίες που πωλούν για να λιώνουν εύκολα πάνω από πατάτες. Το original cheddar που διαλέγεις πόσο ώριμο θες, που ξεκινά κίτρινο και καταλήγει πορτοκαλί ανάλογα την ωριμότητα, που είναι τόσο παχύ και γευστικό που θα μπορούσε να είναι ανάμειξη τυριών.
Για να μην ξεκινήσω με τα υπέροχα βρετανικά steaks, τις σούπες, τα γλυκά, όσα συνοδεύουν την ιεροτελεστία του Afternoon Tea και τα τσιμπήματα του lunch break.
Παρεξηγημένη για τις απλές ύλες που χρησιμοποιεί, η Βρετανική κουζίνα είναι από τις πλέον “μη αναγνωρισμένες” παγκοσμίως. Και αν περάσεις αρκετό χρόνο και πολλά γεύματα σε βρετανικές pub, εστιατόρια και σπίτια (ειδικά στην εξοχή) θα συμφωνήσεις πιθανότατα κι εσύ ότι αποτελεί μια τρανή αδικία.
Πηγή: oneman.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου