Η νέα μορφή εισιτηρίων στα αστικά λεωφορεία. Ελεγκτές μόνιμα μέσα σε αυτά!

Η νέα μορφή εισιτηρίων στα αστικά λεωφορεία. Ελεγκτές μόνιμα μέσα σε αυτά!

Σίγουρα τώρα έχω την προσοχή σας.. Όχι όχι, δεν θα υπάρξουν μόνιμοι ελεγκτές ούτε θα αλλάξουν τα εισητήρια.. Ούτε η τιμή τους θα αυξηθεί κι άλλο.. Ελπίζω δηλαδή.. Η ιστορία που θέλουμε να σας πούμε όμως αφορά τα λεωφορεία. Δηλαδή ένα κομμάτι της καθημερινότητάς σας.. Μην αδιαφορήσετε. Είστε και εσείς ένας από τους πρωταγωνιστές..

Καθισμένοι στα λεωφορεία , ένας ένας στη σειρά όπως και στο σχολείο! Μερικά θρανία διπλά, όταν κρινεις συμπαθητικό τον άλλον, ή μήπως να πω ακίνδυνο? Άλλα θρανία μονά, συνήθως με τους γνωστούς άγνωστους αλλά αντικειμενικά λεγόμενους περίεργους. Ξέρετε, σκουλαρίκια , μακριά μαλλιά, περίεργα μαλλιά, πότες, χαμένους σε ουσίες ή απλά παρεξηγημένους φιλήσυχους.

Και έχω μία ερώτηση κρίσεως. Εσείς, πού θα κάτσετε? Κάθε ''φυσιολογικός'' ανθρωπος θα διαλέξει την μονή θέση, μακριά απο τον κινδυνο επαφής με οποιονδήποτε. Άλλωστε, οι ιδιοτροπίες μας έχουν εξελιχθεί τόσο πολύ που ακόμη και η περίεργη μπάσα φωνή του διπλανού, ή η δυνατή μουσική της κοπελιάς μπορεί εύκολα να μετατραπεί στην αφορμή που χρειαζόμαστε για να χαλάσει η τέλεια προγραμματισμένη μέρα μας. Μεταξύ μας όμως, μήπως απλά ψάχνοουμε μια δικαιολογία για να γκρινιάξουμε για κάτι? Να ανατρέψουμε λίγο τα ήρεμα νερά της καθημερινότητας και να δείξουμε ότι μέσα μας κρύβουμε ορμές και θάλασσες και κύματα? Το ξανασκέφτηκα. Απλά έχουμε νεύρα..

Μπροστά, μπροστά το ''φυτό'' της τάξης. Μπήκε πρώτος, φαίνεται μένει κοντά στο τέρμα του λεωφορείου. Φόρεσε τα γυαλάκια του, γύρισε την πλάτη στους υπόλοιπους και για όλη την διαδρομή αδιαφορεί για τις τυχόν αναταράξεις. Ακολουθεί το κυρίως τμήμα, μια σειρά απο αρκετες θέσεις για τους τυχερούς αλλά και τους καλά διαβασμένους. Θέλει τέχνη για να συνδυάσεις την είσοδό σου στο λεωφορείο τόσο καλά ώστε να μην σπρώξεις κανέναν, να μπείς στη μέση, να ελέγξεις την κατάσταση, να βρείς το μέρος με τις λίγες άδειες θέσεις, μετά το κοντινότερο μηχάνημα εξαργύρωσης εισιτηρίου...ουφ, κουραση.. το χτυπάς με μιά επιδέξια κίνηση και για τέλος, το θεαματικό άλμα..! Κάθε εμπόδιο, ανθρώπινο και μη, ΠΡΕΠΕΙ να ξεπεραστεί. Πηδάς και τσουπ! Είσαι στη θέση που επιθυμείς.. Είσαι ο υπερτυχερός της χρονιάς, ο ήρωας όλων των κουρασμένων δύστυχων που δεν έχουν αυτοκίνητο. Είσαι αυτός που τα παπούτσια του δε θα λερωθούν από πατημασιές!!

Αρκετά στάθηκα όμως στους ήρωες. Προσωπικά, πάντα γοητευόμουν απο τους αντιήρωες. Τους ανθρώπους της μέσης, τους όρθιους στο κυκλικό μεσαίο μέρος του λεωφορείου (εκείνο που γυρνά στις στροφές και αν είσαι μικρός νομίζεις πως βρισκεσαι στο λούνα πάρκ) . Αυτούς τους μαθητές που ποτέ δεν διάβασαν αλλά και ποτέ δεν κάθονται στο τελευταίο θρανίο. Ξερουν καλά, πως οι τελευταίοι την πατάνε συνήθως. Αυτοί όμως όχι.. Υπομένουν ήσυχα την ορθοστασία, μικρό το τίμημα, και κοιτούν νευρικά τριγύρω για τον δάσκαλο με τη βέργα. Ή να πω καλύτερα τον ελεγκτή με το καταραμένο μπλοκάκι? Η τέχνη η δική τους διαφορετική. Έμφυτο χάρισμα που με την εμπειρία, την εξάσκηση και τα παθήματα το καλλιεργεί κανείς όλο και περισσότερο. Με το που μπει κάποιος δάσκαλος στην τάξη οι αντιήρωες το νιώθουν. Τον βλέπουν, τον καταλαβαίνουν, δεν ταράσσονται. Ήρεμα, πατάνε το κόκκινο κουμπί της στάσης, ελίσσονται ανάμεσα στον κόσμο και κατεβαίνουν πρωτού τους δει κανείς. Αθόρυβοι παραβάτες, μισητοί πάντα απο τους τυπικούς πελάτες της ticket machine. Δικοί μου αγαπημένοι.

Πίσω πίσω, γαλαρία, όρθιοι και καθιστοί, οι ''αδιάφοροι''. Καλοί τυπικοί μαθητές, ξεχασμένοι πότηδες που ξέχασαν σε ποιά στάση κατεβαίνουν, και αυτοί που σπάνια χρησιμοποιούν λεωφορείο και νομίζουν πως ο δάσκαλος μπαίνει μόνο απο μπροστά.. ΠΟΤΕ ΜΗ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΑΘΟΣ! ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΣΟΔΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ!

Κάθε λεωφορείο μία τάξη, μια διαδρομή, συνηθισμένη ή καινουρια, κουραστική ή ευχάριστη, πάντα πρωτότυπη και διαφορετική. Ναι, με έχουν κουράσει και εμένα τα αστικά. Προσπαθήστε να τα δείτε όμως με διαφορετικό μάτι. Λίγο πιο χαρούμενα, σαν ένα διάλειμμα από το καθημερινό μαραθώνιό σας. Και προσέξτε τις λεπτομέρειες.. Ποιος ξέρει.. μπορεί αν σας γοητεύσει το μικρό αυτο παιχνίδι να λύσουμε ακόμη και το πρόβλημα της ρύπανσης απο τα πολλά αμάξια στην πόλη μας.. Σκεφτείτε το λοιπόν..

Επιμέλεια κειμένου: evi kots